Twee beelden in de tuin
Zijn vriendin nam hem mee om mijn atelier te bezoeken. Ze had hem niet verteld waarom maar gewoon dat hij het leuk zou vinden. Ik had al eerder met zijn vriendin aan een project gewerkt en herinnerde heet nog goed.
Wilt u verder lezen - klik dan hier
De uitvaartondernemer belde mij voor een afspraak. Ze had enkele weken daarvoor de crematie van een meneer gedaan en nu wilde ze graag zijn vrouw en kinderen meenemen naar mijn atelier. Het gezin had een hele specifieke vraag die ze mij graag voor wilden leggen.
Wilt u verder lezen - klik dan hier
Bloemen in de tuin als urn
Meneer kwam op een ochtend samen met zijn buurvrouw naar mijn atelier. Ik kende de buurvrouw omdat ik jaren geleden samen met haar een monument voor haar 1e echtgenoot had gemaakt. Ze had al aan de telefoon gezegd dat ze haar buurman mee zou nemen omdat ze zeker wist dat ik hem zou kunnen helpen.
Wilt u verder lezen - klik dan hier
Urnenzuil voor in de tuin
De familie had jaren geleden een kunstwerk bij mij gekocht en er altijd van genoten.
En nu was meneer overleden en gecremeerd. Mevrouw wilde haar man zo graag bij zich houden maar een urn in huis wilde ze niet. Maar wat dan wel?
Tijdens onze gesprekken vertelde ze met regelmaat dat ze beide zo van hun tuin hadden genoten en dat het voor haar nu zo eenzaam in de tuin was.
En zo kwam ik op de gedachte om de tuin, de urn en het kunstwerk met elkaar te combineren. Het glaskunstwerk is nu op een strakke holle zuil van zwarte graniet gezet. In de zuil is de asbus geplaatst en beide hebben samen een eigen plek in de tuin gekregen. Een plaats bij het terras zodat mevrouw altijd dicht bij haar man kan zijn.
Hart in de steen
Mevrouw was heel duidelijk, al in haar 1e telefoongesprek. Het moest een eenvoudig gedenkobject worden dat op het balkon van haar nieuwe appartement moest kunnen staan. Ze woonde nu 4 hoog dus het moest wel een stabiel geheel zijn. En veel as zou er niet inhoeven want haar overleden man wilde uitgestrooid worden. Ze was het echter vaker niet helemaal met hem eens geweest dus dit keer zou ze ook niet helemaal luisteren. Ze wilde een klein beetje van hem bij zich houden.
Na enkele gesprekken met haar werd het duidelijk dat ze zielsveel van haar man hield. Hij was haar rots in de branding geweest. Een echte zeeman die altijd koers hield.
Het werd dus een hart. Een symbool dat alles verteld. Een hart in de blauwe kleuren van de zee. En het hart is gezet in een groot stuk basalt. De steensoort die men gebruikt om de Nederlandse kust te verstevigen. En de as is in de RVS buis gegaan die het hart aan de steen vast maakte.
Zon in beweging
Een bewegende zon. Met die vraag kwam men bij mij. Niet een strakke plaat, ook al vond men dat ook heel mooi. Maar net iets anders zodat het minder een gedenkplaat zou worden en meer een kunstobject voor in de tuin. Men wilde niet een te duidelijke urn hebben.
Het was een leuke uitdaging voor mij om een bewegende zon te maken. Uiteindelijk is het een zon geworden die in de oven is vervormd. Wanneer het daglicht erop schijnt ziet het glas er telkens weer anders uit.
En de zon is boven op een uitgeholde steen verlijmd. De as ligt in de steen verborgen.
Grote blauwe vlinder Mevrouw was vanaf het begin heel duidelijk naar mij. Het moest een rustige vlinder worden. Niet zo’n drukke zoals ze er zoveel in mijn atelier zag staan. En de tekst moest heel duidelijk leesbaar zijn. Want ze had veel te vertellen over haar kind.
Uiteindelijk zijn we op een grote vlakke vlinder uitgekomen. In een kleur die helemaal bij moeder en kind paste. Met meer dan voldoende ruimte voor de tekst.
De vlinder heeft een hele mooie plaats in haar tuin gekregen.
Ronde glasplaat met een roze roos
Hun grote kind was bij de grootouders begraven. En ze wilden dat monument intact laten. Maar hun dochter mocht ook iets van zichzelf hebben. En ze heette Roos en was gek op roze. Dus die beslissing was snel genomen.
is het een glascirkel geworden, de cirkel die staat voor het levensrad. En de roos staat aan de zijkant want zo is er ook veel ruimte over voor de tekst.
Maar daar zijn de ouders nog niet uit dus dat kan altijd nog gebeuren.
Bloem van de overlijdenskaart
Ze had zelf altijd geschilderd. De laatste jaren, sinds ze ziek was geworden, alleen nog maar in aquarel. Een mooie bloem stond op haar overlijdenskaart. En deze hebben we ook gekozen voor op het gedenkobject voor in de tuin.
De bloem is zo precies als mogelijk in glas nagemaakt, gezet in een cirkel van glas. En de cirkel rust op een ruw gehakte zuil van graniet.
Het geheel heeft een mooie plek in de tuin gekregen. En enkel de familie weet dat de as is verstopt in de zuil van graniet.
Maan en sterren als graf kunst
De maan en de sterren. Duidelijke symbolen van het “op afstand” liefhebben. De ster die aan de hemel staat en er soms wel en dan weer niet is. De maan die iedere avond weer anders is maar altijd het Licht laat schijnen.
De ouders hebben deze symbolen in het grafmonument van hun kinderen verwerkt. En een kleiner glasobject ter herinnering in hun tuin gehangen. Op deze manier blijven de kinderen voor altijd onderdeel van hun gezin.
Meneer en mevrouw waren gek op glas. Altijd al glas verzameld en mevrouw liefkoosde haar objecten echt als ze door haar werden gepoetst.
En toen viel mevrouw weg. Tijdens een weekendje van huis kreeg ze een hartstilstand en was ze verdwenen. Meneer was ontroostbaar. Mevrouw was in het familiegraf bijgezet maar hij vond daar niets. Hij wist dat zij het zo gewild had maar hij voelde zich thuis heel alleen. En toen liet zijn zoon mijn website zien. En ‘s avonds nog belde hij. Of ik samen met hem wilde bekijken of hij iets speciaals voor zijn vouw kon laten ontwerpen. Iets voor in zijn tuin zodat hij iedere dag weer even met haar kon praten.
Iedere kleur en lijn is besproken en vol gevoel vormgegeven. De vrouw van glas verteld over het gevoel dat is achtergebleven.
Blauwe lelie als gedenk glas
De lelie. Een bloem met een waardige haast koninklijke uitstraling. Een bloem met een grote betekenis in de christelijke cultuur. En gewoon een hele mooie bloem die heel erg rechtop staat en nooit haar hoofd laat hangen.
Ik had dit object gemaakt voor mijzelf. Gewoon omdat ik het een mooie bloem vind. En het hing rustig in mijn atelier te stralen tot op een dag een echtpaar binnen kwam en vol aandacht naar de lelie bleef kijken. Na enige aarzeling vroeg meneer of de bloem ook verkocht kon worden. De bloem deed hen zo aan hun overleden dochter denken.
Het object heeft uiteindelijk een heel fijn nieuw huis gekregen bij mensen die het liefdevol verzorgen.
Vliegende engel
Een abstract vormgegeven engel die het loslaten van het verdriet als symbool heeft. Vliegt de engel voorbij met een groet? Of begint ze juist aan haar reis naar Boven?
De engel werd tot troost voor het ouderpaar dat om hun verloren kindje rouwde. Hun kind is nu voor altijd bij hen.
Een gele lis
De gele lis had ik ooit als voorbeeld glasplaat voor een presentatie gemaakt. En ik wist dat de familie waar de bloem bij hoorde in de jaren daarna mijn atelier wel binnen zou lopen.
Een van de kortste gesprekken die ik ooit met een familie heb gehad was deze familie. Binnen 10 minuten waren ze eruit.
Het langste zijn we bezig geweest met de invulling van de gedenkplek voor thuis.
Mooi Bentheimer zandsteen als urn
De man was een echte verzamelaar geweest. Zijn vrouw had hem wel eens met een ekster vergeleken. Alles wat hem aansprak moest hij meenemen. Bij voorkeur zonder er iets voor te hoeven betalen. En zo dus ook deze authentieke Bentheimer zandstenen.
Ze lagen al heen lang in de tuin. En toen er iets gebeurde wat niemand voor mogelijk had gehouden werden de stenen uitgehold zodat er asbussen in konden worden geplaatst. En de vlinders die zo mooi gevonden waren werden erboven op geplaatst.
Piramide op urn sokkel van steigerhout
De urn zou naar huis komen. ze dacht er niet aan om haar man uit huis te plaatsen. Dat had ze ook niet gedaan toen hij zo ziek werd, en nu dus ook niet. Ze zou hem gewoon in de tuin neerzetten. Net als toen hij nog leefde. Als het zonnetje maar iets scheen zette ze hem in zijn stoel naar het terras. Hij kreeg al zo weinig zon.
Maar graniet dat vond ze maar niets. Dat nieuwe steigerhout, dat leek haar wel wat. Kon daar ook een sokkel van worden gemaakt voor de urn?
En daar dan bovenop zo’n mooie piramide. Dat glas ving het licht altijd zo mooi op.
Haar man had nooit echt geld aan kunst uit willen geven maar nu dus wel. Ze moest er echt om grinniken. Ze zou hem in een duur kunstwerk zetten. En hij kon niet meer tegengas geven.
Gedenkzuil voor thuis
Het stuk stenen hout hadden ze al gevonden en de rest was ook al voor elkaar. En de tuin was voorbereid op het plaatsen van alles. De steenhouwer was op dit moment het hout aan het uitboren zodat de as er helemaal in kon.
Nu alleen nog een vlinder. Dit vertelde mevrouw mij allemaal al aan de telefoon toen ze een afspraak wilde maken.
Eenmaal in het atelier keek mevrouw rond en zag een vlinder liggen die ik voor een andere familie had gemaakt. “deze is groot genoeg maar kan het wit ook vervangen worden door roze?”
Ik heb een mooie nieuwe vlinder gemaakt voor hun grote dochter die nu eindelijk weer thuis zou komen van ze lang weg geweest te zijn.
Abstract beeld in glaskunst
In een vakantieperiode gaan mijn Open-Deur-Dagen gewoon door. Het is dan voor iedereen open en niet alleen voor mensen die een verdriet te verwerken hebben. Zo kwam enkele jaren geleden ook de familie binnen lopen wiens verhaal ik hier vertel.
Wilt u verder lezen - klik dan hier
Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl
Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Verzoek
In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.
Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:
- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.
Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen. En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren.
Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouders en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.
