urn monument voor een kind




In een monument voor een kind wil je alles zetten wat je voelt. Je verdriet, het missen, de leegte.
Alles en nog veel meer.
Zelfs de grootste steen is te klein om je gevoel te verwoorden.

Samen met de ouders ga ik zoeken naar de juiste vorm, de beste symbolen en de mooiste kleuren om dit gevoel van het grote missen te vertalen in iets tastbaars.
Het verdriet geven wij samen vorm.

Haar eigen grote ster van glas

Hun kindje was in een urnenpark bijgezet. Een heel bijzonder park met allemaal mooie plekjes en fraaie monumenten. En hun kind mocht ook zo’n mooi monument krijgen.
.

Wilt u verder lezen - klik dan hier












Vaders wensen

Het laatste kamertje van hun zoontje wilden ze graag mooi inrichten. De symboliek van de steen en het glas werd tot op de millimeter door vader uitgewerkt. Het enige dat ik hoefde te doen was samen met moeder naar de juiste kleuren kijken.

En ervoor zorgen dat alles precies naar wens van vader werd uitgevoerd.










Eenvoudige kleuren in de urn steen

Geen zwart, geen grijs en al helemaal geen strakke lijnen want dat paste totaal niet bij haar zoon. Juist omdat ze kleur wilde was ze helemaal naar Oldenzaal gekomen.

Als 1e heb ik haar naar de glaskleuren laten kijken en toen ze daar enkele van had uitgezocht zijn we gaan puzzelen in welke vorm dat kleuren een plek zouden kunnen krijgen. Het werd een urnsteentje van helemaal glas.








Ballonnen in glas

Op een ochtend belde een steenhouwer mij met de vraag of ik ook ballonnen in glas kon maken. Want een familie wilde graag een paar kleurige ballonnen op de steen van hun kind.
De familie op dat moment bij hem in de showroom en wilde graag weten wanneer ze langs konden komen. en toen ik zei dat ze wel door mochten rijden zaten ze 2 uur later bij mij aan de koffie.

Het was een kort gesprek want moeder keek rond en zei: “die en die”. En daarmee bedoelde ze de kleuren die voor de 2 ballonnen zouden worden gebruikt.






Een mooie regenboog tegen de steen


Op het internet waren de ouders aan het zoeken geweest naar een regenboog.  Een mooie eenvoudige regenboog die tegen de steen van hun zoon zou kunnen worden gezet.

Uiteindelijk kwamen ze bij mij terecht omdat ik zo’n mooie informatieve website had. Daar konden ze veel informatie uithalen. Dit vertelden ze toen ze voor het 1e kopje koffie kwamen.

Het werd uiteindelijk een eenvoudige strakke regenboog en de eigen kleuren die door moeder werden uitgekozen. En samen met vader heb ik het glas gesneden en gezaagd.




Dolfijn van glas 

Heel langzaam werd het plekje voor hun overleden dochter mooier gemaakt. Ze was al langer overleden maar telkens als moeder iets tegenkwam wat haar aansprak zat ze bij mij en de steenhouwer aan tafel om te bespreken hoe de nieuwste aanvulling zou worden uitgevoerd.

Zoals moeder zelf zei, als ze een carport aan haar huis wilde hebben belde ze ook de aannemer. Waarom dus niet bij het huisje van haar dochter.







Een cirkeltje als rand

Geen vierkant, geen rechthoek, geen rechte lijnen in het plekje voor haar dochtertje. Alles moest lieflijk en zacht zijn. Het werd een cirkeltje van glas, gevuld met kleine ruwe glasbrokjes. En de tekstdrager werd eenvoudig blank fuse glas met belletjes. En alles in een zachte hand naar boven wijzend.





Urnsteen van glaskunst in cirkels

De ouders wilden wat anders en moeder was al aan te tekenen geweest. Het moest een kleine cirkel worden, want ze bleef maar cirkels tekenen.

Cirkels in cirkels in cirkels.

Uiteindelijk hebben we haar cirkels gebruikt. Cirkels die net niet rond zijn en daardoor zo persoonlijk en eigen.
En de kleuren heeft moeder heel intuïtief gekozen. Haast met haar ogen dicht wees ze de kleurtjes aan die in het plekje voor hun dochter moesten komen.
En vader vond het goed en steunde haar.


De regenboog op helder glas

De familie wilde graag een kleine regenboog boven aan de glasplaat. En kom de regenboog er een beetje uitsteken was de vraag.

De glasplaat moest rustig zijn, er mocht niet te veel in gebeuren. Het geheel heldere floatglas vond men niet mooi omdat de tekst dan niet goed leesbaar was en het fusing “belletjesglas” vond men te druk.
Uiteindelijk zijn we op oven gematteerd floatglas uitgekomen.

En het regenboogje is met behulp van RVS afstandhouders aan de grote glasplaat bevestigd waardoor deze “vrij” van het glas kwam.



Reikende armen van steen

De armen van beide ouders houden haar vast. En toch openen ze zich om haar te laten gaan. Ze steunen hun kind en reiken omhoog om haar op haar weg te begeleiden.


Dit was het beeld dat ik bij deze ouders kreeg en toen ik het in het 1e gesprek al ruw tekende waren ze beide in tranen.






Abstracte regenboog achter de steen


Het moest een duidelijke regenboog worden. Maar niet een klassieke want dat vonden de ouders niet mooi. Hun kind was een grillig en speels kind geweest en daar paste geen strakke kleuren bij.

Toen vader in mijn atelier rondkeek zag hij een glasplaat en vroeg: kan zoiets ook in onze regenboog”.

Het was een ware uitdaging en het is gelukt.






Roze katje in urnen steen


Een spelende poes. Zo was de vraag van de ouders. Een leuke kinderlijke poes in mooie roze kleuren.

De ouders kwamen bij mij voor alleen het beestje. Echter toen moeder in de gaten kreeg dat de hele glasplaat van roze glas zou kunnen worden werd ze enthousiast.

En de naam van hun meisje is in haar eigen handschrift gezet. Zo is het helemaal haar eigen monument geworden.




Lieveheersbeestje in glas

Het lieveheersbeestje klimt op de trap naar boven. Heel symbolisch. En er is een kleine tekst die geschreven is in het eigen handschrift. Heel persoonlijk en klein.

Het verhaal van deze glasplaat is een heel persoonlijk verhaal. Het verhaal van mijn kinderen. 

wilt u verder lezen – klik dan hier




Rode kever als gedenk steen

Een leuke kleine rode kever. Getekend door vader en door mij zo goed als mogelijk in glas omgezet. Meer hoeft er dus niet over te worden geschreven.

Het verhaal is verteld. Door de rode kever.

Treintje in het urn monument


Een kindertrein die over een heuveltje rijd. De trein rijd weg van de glasplaat. Met het zonnetje van het grote zusje aan de hemel en de bloemetjes van broertje in het gras.

Moeder die de vorm van de glasplaat heeft getekend en vader die hielp met het snijden van het glas.

Een geweldig mooi proces van rouw voor iedereen.


Springende dolfijn in de urnen tegel




De dolfijn is een heel duidelijk dier met veel menselijke trekjes. Zoals hij hiernaast staat afgebeeld in de blauwe kleuren van het water springt hij als het ware uit de zee. Nog nat van alle druppels springt de dolfijn de vrijheid tegemoet.

En heel eenvoudig de naam in letters van glas.



tot slot

In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.

Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.

Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl

Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.

Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.

Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.

Verzoek

In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.

Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:

 - Kopieer mijn ontwerpen niet.
 - Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
 - Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
 - Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.

Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.

Visie

Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.

Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.

Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.

De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.

Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.

Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.

De man of vrouw die de partner heeft verloren.
Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouders en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.

Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft  meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.