Urn voor of door een kind

INLEIDING

Hoe ziet het verhaal eruit dat de familie met de urn wil vertellen. Dit is voor mij een heel belangrijke vraag. Wil men alle as in de urn gelegd hebben of juist maar een deel en wordt de rest uitgestrooid.
Blijft de urn in huis of wordt er een plek in de tuin ingericht. Of wordt hij op de begraafplaats bijgezet.

Mag het een duidelijke urn worden of wil men gewoon een mooi kunstobject waar de as in is “verborgen” en waar alleen de familie van weet dat het een urn is. Hoe groot wil men de urn graag hebben en hoe groot moet hij zijn als alle as erin wordt gelegd?
Allemaal vragen die ik in mijn beginjaren aan de familie stelde, en nog steeds stel. Wat heeft de familie voor ogen. Wat zijn hun wensen.

Welk verhaal wil men vertellen.

Ik ga u nu aan de hand van foto’s een aantal verhalen vertellen. Vertellen over de mogelijkheden van glas en urn. En als het verhaal of de afbeelding vragen bij u oproept aarzel dan niet om mij te bellen of te mailen.

Hartje van de tekening

De kleine broer was steeds hartjes aan het tekenen. Hartjes om te vertellen hoeveel hij van zijn grote broer hield.

De ouders hadden besloten dat hun grote zoon bij zijn opa op de begraafplaats zou worden bijgezet maar ze wilden iets van de as thuis houden. We hebben dus één tekening uitgekozen en deze in glas omgezet. En dit hartje is op een klein busje van doorzichtig glas verlijmd zodat iedereen kan zien wat het is.

Op deze manier blijven de ouders over hun zonen vertellen.





Gekleurd hart op RVS

Een mooi hart op een RVS sokkel. Het hele gezin was er  heel duidelijk over. Ze hadden zelfs de plek in huis al bepaald.
Het enige dat ik dus eigenlijk hoefde te doen was het hart in de juiste kleuren ontwerpen. En ook hier was de keuze door de familie al snel bepaald.

Ik hoefde ook niet te helpen met het afvullen van de urn. Dit deden ze met elkaar op een avond.  Mijn enige aandeel was een stukje praktische informatie geven.





Kleine paddenstoel als urn

In de herfst had ze altijd paddenstoelen gezocht met haar klas. Ze had iets met paddenstoelen. Ze waren zo interessant en levend. En iedere dag weer anders. Ze vond  echt dat een paddenstoel een heel mooie metafoor voor het mensenleven was.

En toen haar kindje was overleden was het voor de moeder heel fijn dat ze er achter kwam dat we een urn konden maken van een paddenstoel. Haar eigen vorm gegeven paddenstoel. En de as is in een voetje van mondgeblazen glas gelegd.
Moeder is nog steeds zeer tevreden met haar eigen paddenstoel. Ze zit er regelmatig mee op schoot om haar kindje te koesteren. 






Dolfijn op blauwe urn-zuil


Het broertje was heel duidelijk. Hij wilde graag dat zijn dolfijn op de urn kwam. De ouders vertelden dat hun zoon de dolfijn had getekend toen hij hoorde dat zijn kleine broer toch was overleden.
Samen met de jongen heb ik alles uitgetekend. En samen hebben we bepaald waar de kleuren zouden komen op de urn-zuil.

Kleine vlinder in het landschap


Er was niet zoveel ruimte nodig voor de as. Hun kindje was niet zo oud geworden. Vader probeerde heel zakelijk over het verlies te praten. En moeder zat alleen maar stil voor zich uit te kijken.

Wilt u verder lezen – klik dan hier






Paddenstoel van een oude urn


Tijdens een lezing stelde een meneer mij de vraag of ik ook wat aan saaie oude urnen kon doen. Een vraag die mij wel vaker wordt gesteld en altijd een uitdaging inhoud.
Na afloop van de lezing vertelde meneer mij dat zijn zoon jaren daarvoor was overleden en moeder en hij indertijd geen andere keuze hadden gehad dan hun zoon in een saaie donker grijze urn te stoppen.  Echt blij waren ze er echter nooit mee geweest. Een paar dagen later kwam meneer met zijn zoon in de urn op bezoek en zijn we gaan puzzelen wat erbij of op gemaakt kon worden.
Het is uiteindelijk de paddenstoel hoed geworden. De urn is niet meer herkenbaar als urn en zowel vader als moeder zijn nu wel blij met het laatste huisje van hun zoon.




vlinder op een bloem

De vlinder moest wegvliegen. Of juist niet? de ouders waren het er nog niet over eens. Rondkijkend in mijn atelier zag moeder een bol urn met een bloem erop en dit sprak haar enorm aan.

Al tekenend zijn we erop uit gekomen om de vlinder op de bloem te laten landen.
Of vliegt ze even voorbij?




Kindertekening als urn


Een uitvaartondernemer belde mij met de vraag of ik wel eens met jonge kinderen had gewerkt. Hij had een half jaar eerder de uitvaart gedaan van een jonge vader en die ochtend was hij voor een nazorg bezoek bij de moeder geweest. Hij had uitgebreid met moeder gesproken en deelde haar zorg om de 2 jonge kinderen. Toen hij in het gesprek opperde om de meisjes misschien te betrekken wat het maken van een gedenkobject werd moeder enthousiast. Misschien was dit de juiste stap om het verdriet te doorbreken

Wilt u verder lezen - klik dan hier

Het prinsje

Hun zoontje was hun prinsje geweest. Hun alles. Het zo heel kleine prinsje dat maar zo kort bij hen was geweest. Logisch dus dat zijn kleine urntje een prinsenkroon mocht dragen. Heel eenvoudig en mooi.







Vlinder op kleine glas urn

De oma belde mij op een dag. Ze wilde graag met haar dochter langskomen om iets moois voor haar dochter en haar kleinkind uit te zoeken. Haar kleinkind was in de buik van haar dochter overleden en het ging echt niet goed met haar kind. 


Wilt u verder lezen – klik dan hier






Vlinder op versteend hout.

Ze hadden bij een tuincentrum een mooi stuk versteend hout gevonden. Een echt heel mooi stuk. En dat stuk wilden ze gebruiken als kleine urn. De vraag van deze ouders aan mij was of dit ook kon. En vanzelfsprekend kon dit. 

Wilt u verder lezen – klik dan hier


Kinderkasteel als urn

Oma belde mij voor een afspraak. Haar kleinzoon was overleden aan die vreselijke ziekte die kanker heet en zij maakte zich ongerust over haar andere kleinzoon. Oma wist van een vriendin dat ik kinderen begeleid en coach na een overlijden en ze vroeg of haar dochter eens met de jongen langs mocht komen.

Wilt u verder lezen - klik dan hier



Regenboog vlinder op urnzuil van glas

Alles moest van glas worden. Geen steen want dat vond de familie niet mooi. En het moest een vlinder in de regenboog kleuren worden want dit paste zo zeer bij hun overleden kind.

Het was even puzzelen welke kleur de zuil mocht krijgen en uiteindelijk is er toch voor heel donker grijs gekozen. Gewoon omdat dit de vlinder het mooiste uit laat komen.




Ster op zwarte graniet urn

Een eenvoudige ster met een tekst erin. Meer hoefde niet voor hen. Want de ster zou de juiste kleur hebben en dat was voldoende.

En iedereen zou mogen zien dat het de urn van hun kindje was want ze waren zo trots zijn ouders te zijn.








Een paddenstoel als urn

Op een avond, enkele jaren geleden, belde een oud cursist glas in lood mij thuis op mijn privé telefoon. Na wat algemene opmerkingen vroeg hij of ik nog steeds gedenkwerk maakte en toen ik dat bevestigde vroeg hij of ik ook nog steeds met een familie samen werkte aan een object.  En ook dat werd door mij bevestigd.

Wilt u verder lezen - klik dan hier

Vlinder van Eddie

Op haar 1e Moederdag had ze van haar partner een kleine vlinder van mij gekregen. Ze was er heel blij mee maar ook verdrietig om de reden van de vlinder.

Hun kindje was na 22 weken geboren en weer letterlijk uit hun leven gegleden.  

Wilt u verder lezen – klik dan hier






Glazen urn met een speelse vogel 

Via mijn webshop kreeg ik een mail van 2 ouders met de vraag of een bepaald object dat zij hadden gezien ook als urn kon worden gemaakt. 
En of ze daarover met mij een afspraak konden maken. 

Wilt u verder lezen – klik dan hier









In mijn werk vertel ik graag een verhaal. Ik probeer een gevoel - uw gevoel -  in kleur en vorm te vertalen.
Als u vragen heeft over de urn met glas kunt u mij altijd bellen of mailen.
Ook mag u vanzelf sprekend geheel vrijblijvend eens mijn atelier bezoeken. Bel of mail dan even naar brenda@glazeniers-glaskunst.nl  of 06-19195562


Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.

Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.

Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl

Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.


Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.

Verzoek


In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.

Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:

- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.

Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.

Visie

Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.

Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.

Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.

De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.

Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.

Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.

De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.

Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.