Kindertekening als urn
Een uitvaartondernemer belde mij met de vraag of ik wel eens met jonge kinderen had gewerkt. Hij had een half jaar eerder de uitvaart gedaan van een jonge vader en die ochtend was hij voor een nazorg bezoek bij de moeder geweest. Hij had uitgebreid met moeder gesproken en deelde haar zorg om de 2 jonge kinderen. toen hij in het gesprek opperde om de meisjes misschien te betrekken wat het maken van een gedenkobject werd moeder enthousiast. Misschien was dit de juiste stap om het verdriet te doorbreken.
De uitvaartondernemer was echter heel voorzichtig dus voordat hij mijn naam door wilde geven wilde hij eerst zeker weten of ik er ook iets mee kon. Want als dit zo was zou hij een afspraak met moeder maken en samen met haar en de meisjes naar mijn atelier komen. Hij wilde al zo lang het atelier bezoeken maar er was nooit tijd voor. En dit was de gelegenheid.
Op een middag, een paar weken later, kwamen ze allemaal naar mijn atelier. Ik zag een vermoeide jonge moeder met 2 meisjes van 5 en 7 jaar oud. Beide meisjes waren verdrietig omdat papa er niet meer was. Ook al was hij al een hele tijd weg. Ze dachten nog heel vaak aan hem en ze mistten hem. Moeder vertelde dat het vaak wel goed ging maar dat soms een van hen zo maar in tranen kon uitbarsten en dat ze dan spontaan alle drie meededen.
Het idee van de ondernemer om samen met de kinderen iets te maken had haar aangesproken. Haar dochters zouden dan meer herinneringen aan hun vader maken en die voor altijd bij zich dragen. Ze wisten niet beter dan dat hun vader altijd ziek was geweest en moeder wilde hun graag andere herinneringen meegeven. Vader was gecremeerd en zijn asbus stond nog steeds op de plek op de schoorsteen waar ze hem had neergezet toen de uitvaartondernemer hem thuis had gebracht. Moeder wilde eigenlijk een mooie urn maar omdat haar kinderen nog zo jong waren kon ze niet beslissen hoe het eruit zou komen te zien. Eigenlijk had ze problemen met het beslissen over van alles en nog wat.
Terwijl ik naar moeder zat te luisteren keek ik naar de meisjes. Ik had al eerder tekenspullen op tafel gezet en ze zaten samen lekker te kleuren en te tekenen.
Ik keek naar wat ze maakten en kreeg een idee. Ik vroeg aan moeder of de kinderen thuis ook veel tekenden. En wat ze van het idee vond om thuis aan het werk te gaan om één mooie tekening te maken die we dan als uitgangspunt voor de urn konden nemen. De meisjes waren direct enthousiast.
Bij de volgende afspraak kwam moeder met een hele map met tekeningen. Allemaal bloemen. Geen auto’s, beren of prinsessen maar bloemen.
Op mijn vraag aan de meisjes waarom ze alleen maar bloemen tekenen vertelden ze dat dit hen het meeste aan vader deed denken. Ze herinnerden zich alleen maar een vader die op bed lag met altijd veel bloemen om hem heen.
Moeder moest een paar tranen wegvegen bij dit verhaal. Vader was lang ziek geweest en hij was thuis door haar verzorgt. Er kwam altijd veel bezoek en die brachten bloemen mee. Ze had thuis veel vazen voor al die bloemen. En nu vader was overleden kwamen er haast geen bloemen meer. Voor haar was het dus logisch dat haar dochtertjes hun vader alleen maar met bloemen kenden.
Toen ik naar haar tekeningen vroeg werd ze stil. Ze kon het niet, vertelde ze. Ze kon niet meer tekenen. Ze kon alleen maar voor haar meisjes zorgen en proberen overeind te blijven. Ze had zo lang voor haar gezin, haar man, gezorgd dat ze vergeten was hoe ze voor zichzelf moest zorgen. Ze was zich er bewust van maar ze kon de stappen voorwaarts nog niet zetten.
Ze had in de afgelopen weken echter wel gemerkt dat haar dochters voor het eerst echt iets voor hun vader aan het tekenen waren. En het idee dat niet zij, maar kun kinderen, iets zouden maken voor vader was voor haar ergens een opening om nieuwe stappen te gaan zetten. Ze was nog niet zover maar het besef was er.
Terwijl ik door alle tekeningen keek koos ik er 4 uit en het idee begon te ontstaan om niet 2 kleine gedenkobjecten voor de meisjes te maken maar 2 grote urnen.
En op die urnen de bloemen van de kinderen. De mooiste bloemen die ze konden tekenen. Toen ik het zachtjes moeder voorstelde was ze stil. Hier had ze nog niet aan gedacht en het idee beviel haar wel. Dan hadden beide kinderen iets van hun vader en hadden ze beide een duidelijke herinnering voor later.
De mooiste tekeningen zijn uitgezocht en op een middag in de herfstvakantie hebben beide meisjes een uurtje samen met mij aan de snijtafel gestaan. Ze hebben dus ook letterlijk meegeholpen om de bloemen te maken.
En moeder mocht van mij alleen maar zitten, toekijken en genieten. Even niet meer zorgen voor de herinnering aan vader of zorgen voor zijn urn of zijn dochters. Alleen maar zitten en genieten.
Uiteindelijk zijn de glazen bloemen op 2 rechthoekige asbussen van RVS gezet. het RVS is stevig en stabiel en laat het glas mooi uitkomen. En het gezin heeft in de toekomst de mogelijkheid om de bloemen ook letterlijk in de tuin neer te zetten.
Het verhaal van moeder en haar dochter door 2 bloemen verteld.
Tot slot
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier….
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Hun verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust Beeldrecht. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier…
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.