mini urn en gedenkobject voor of door een kind


INLEIDING

Ik werk veel met ouders en hun kinderen. Lieve mensen die hun kind , broertje of zusje verloren hebben en iets willen met hun verdriet.  Soms is het kind overleden nog voordat het een 1e ademteug heeft genomen of het had een slopende ziekte, of juist omdat het zomaar spontaan ophield met ademen. Kinderen, heel jong en soms ook al wat ouder.

Of het kind dat de ouder is verloren en er niet goed handen en voeten aan geven kan. Niet kan verwoorden hoe groot het gemis is.

Men wil het niet aanvaarden, kan het vaak niet accepteren, er is zoveel verdriet.
En dan gaan we aan het werk. We puzzelen samen welk type object en welk symbool bij hen en het gevoel past. En dan maken we samen een klein gedenkobject. Soms met een haarlokje of een klein beetje as. En de volgende keer alleen het glas.
En dit kleine objectje kan men op schoot nemen. Het kan geknuffeld worden, geaaid, in de handen worden genomen. 

Ik merk vaak de blijdschap bij de ouders , broertjes of zusjes als we uiteindelijk klaar zijn en zij hun kind of vader of moeder  weer mee kunnen nemen naar huis. Het gevoel heeft een hele duidelijke vorm gekregen. Iets wat ze wel kunnen aanraken en een kusje kunnen geven.

“men heeft een koesterobject gemaakt”






Schatkist vol liefde

Een schatkist vol liefde. Zo vol was zijn hart altijd. Dus moeder wilde graag een schatkistje voor haar kinderen als herinnering aan hun vader.

En de schatkist zou op de schoorsteenmantel komen te staan zodat ze altijd het lachende gezicht van hun vader zouden zien.









Hartje op steen

Moeder wilde graag iets dat haar gevoel zou symboliseren. Iets dat zij in de hand zou kunnen houden als ze even aan haar kleine meisje dacht.
Een klein rood hartje werd het. De kleur door moeder met zorg gekozen. Het steentje moest goed in haar handen passen zodat ze het fijn zou voelen. En een heel klein beetje as hebben we onder het hartje gelegd in de opening die vader er samen met mij heeft ingeboord.








Jan en zijn eigen steen

Meneer belde mij op een ochtend met de vraag of hij en zijn vrouw die middag naar mijn atelier konden komen. Ze wilden iets voor hun overleden zoon laten maken. Meer wilde meneer niet vertellen aan de telefoon. Dat zouden ze die middag wel doen.
Die middag zaten 2 stille mensen aan mijn koffietafel.

Wilt u verder lezen - klik dan hier








Lieveheersbeestje op koestersteentje


Het lieveheersbeestje is samen met de ouders gemaakt. Het aantal zwarte stipjes geeft aan hoeveel leden het gezin telt. Het is op een klein glad steentje verlijmd, en het past lekker in de hand.




Sterretje op koestersteentje

Een heel klein geel sterretje op een klein steentje dat lekker in de hand past. De ouders kwamen met het steentje in de hand mijn atelier binnen gestapt. Of hier een sterretje op kon. Een gewoon heel klein sterretje.

De ouders hadden aan hun andere kinderen namelijk verteld dat de baby nu een sterretje was geworden en ze wilden dit kunnen laten zien. Ze hebben het kleinste sterretje gekozen  dat ik maken kon en samen hebben we het op het kleine steentje verlijmd. En later kreeg ik foto’s van de kinderen die op de bank zaten met het steentje tussen hen in.



Hart in bijenwas voor Rosa

Op een dag kwam een mevrouw naar mijn atelier. Ze was op zoek naar een massief  hart van glas. Ze was al een tijdje aan het zoeken maar niemand kon maken wat ze graag wilde. Een winkel in mijn omgeving had de vrouw naar mij doorverwezen en zo was ze dus gekomen.

Onder een kopje thee vertelde ze mij het verhaal van haar verloren zusje en hoe ze er pas achter was gekomen dat ze een zusje had.


wilt u verder lezen; klik dan hier





Mijn papa - gedenkobject door een kind

De kleine jongen kwam met oma binnen. Hij had aan oma verteld dat hij graag iets voor zijn papa  wilde maken en oma had mij gebeld met de vraag of ze langs konden komen. 
wilt u verder lezen - klik dan hier .




Het 1e schoentje in glas


De herinnering aan de 1e stapjes, het 1e paar schoentjes wordt door iedere ouder bewaard. En dan is de toekomst gestopt.
We kunnen samen van het schoentje, of natuurlijk een andere herinnering, een afdruk maken zodat dit in glas kan worden omgezet.








Tekening voor juf

Een tekening die voor Juf op school in glas is omgezet. Juf verdiende het. Dit vond de jongen van 8 jaar heel duidelijk. Ik had een jaar ervoor immers ook iets heel moois voor zijn overleden zusje gemaakt.
En zijn lieve juf had haar man verloren dus verdiende zij ook iets heel moois. De jongen ging opnieuw tekenen en opnieuw hebben we zijn tekening in glas gezet.

Een tekening die voor Juf op school in glas in omgezet. Juf verdiende het.





Prinsesje in glas
“Wat wil je zusje later worden” vroeg ik. En ze antwoordde: “prinses”.

Helemaal duidelijk dus.

Een heerlijke tekening van een heerlijk kind. Een echt klein grietje met een hele duidelijke eigen wil.


Hartje van glas voor mama

De tekening was al klaar. Dus het was enkel zoeken naar de uitvoering. En daarin  kon ze mij  heel goed vinden.

Samen hebben we het glas gesneden en aan de glaszaag gestaan.


Wat was ze trots toen het glasobject uiteindelijk door haar naar de auto werd gedragen.







Badeendje van glas

Zijn grootste hobby was badeendjes sparen. Hij haar er heel veel.

Dus ook logisch dat een badeendje werd kozen als zijn koester symbool. De hele familie ging badeendjes sparen waardoor de herinnering aan de zoon, kleinzoon en neef tot heden toe verder leeft.








Ster in blauwe kleuren

De ouders kwamen binnen met de vraag voor een ster. Een grote ster waarin veel gebeurde. En het moest in blauwe kleuren, daar waren ze het helemaal over eens.

Ik heb voor hen een blauwe ster ontworpen en vond ook nog een stuk blauwe minerale steen waar de ster tegenaan gezet kon worden.
Wat waren ze blij toen het object klaar was.







Kindertekening in glas in lood

“Wat wil je voor oma maken” vroeg moeder. “mijzelf” zei het kleine meisje. “ik maak een tekening van mijzelf zodat oma weet dat ik van haar houd. En dan is ze minder verdrietig omdat opa dood is”.

En de tekening kwam er. Het is uitgevoerd in de glas in lood techniek omdat oma niet zo van het nieuwerwetse spul was.




Handen en voetje in glas omgezet

Soms zijn kinderen nog niet oud genoeg om een mooie tekening te maken en willen de ouders toch het moment vast gelegd hebben. We kunnen dan kiezen voor een hand– en voetafdruk deze zo speels als mogelijk omzetten in glas.

Zoals het object dat u hiernaast ziet. Een duidelijke momentopname in de tijd en voor iedereen, met name de kinderen die nu volwassen zijn, een herinnering aan het verlies. Toen ook hun tijd stil stond.






Tot slot

In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.

Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.

Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl

Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.

Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.

Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.

Verzoek


In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.

Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:

- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.

Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.

Visie

Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.

Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.

Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.

De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.

Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.

Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.

De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.

Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.