Hart in rood glas
Meneer kwam in mijn atelier met een heel andere boodschap. Hij moest bij mijn buren zijn om iets te repareren maar zij waren er niet. Ik wist dat zij snel terug zouden zijn dus bood ik meneer een kop koffie aan om even te wachten.
Met zijn koffie in de hand begon hij rond te kijken in het atelier. Ik merkte dat hij heel stil was geworden toen het tot hem doordrong wat er in mijn atelier te zien is. Er staan namelijk allemaal voorbeelden van graf en gedenkwerk.
Ik merkte dat er iets aan de hand was en begon een rustig gesprek. De ervaring heeft mij geleerd dat niet iedereen even goed met de dood om kan gaan. Een bepaalde groep mensen loopt letterlijk hard weg als zij merken dat mijn werk er alles mee te maken heeft. In het gesprek bleek echter dat dit bij meneer niet zo was.
Meneer vertelde dat hij was geraakt door alles wat hij zag. Zijn vrouw was het jaar ervoor overleden en gecremeerd. In het belang van hun zoontje en alle familie van zijn vrouw had hij ervoor gekozen om haar op de begraafplaats bij te laten zetten en hij had graag iets bijzonders willen hebben als steentje. Ze hield veel van glas en hij had daar wat van willen hebben. De steenhouwer echter had hem verteld dat dit niet kon. En dus had hij de steenhouwer geloofd en gekozen voor enkel een zwarte tegel. Op de begraafplaats waar zijn vrouw lag mochten enkel liggende stenen.
En in mijn atelier zag hij allemaal voorbeelden waarvan de betreffende steenhouwer hem had verteld dat dit niet kon. Hij voelde zich bedrogen en wilde verhaal gaan halen bij de man die had gelogen.
Met een nieuwe kop koffie zijn we aan tafel gaan zitten om verder te praten. Ik probeerde meneer weer wat rustiger te krijgen want hij was echt boos aan het worden. En toen ik hoorde welke steenhouwer meneer had geadviseerd werd ik in mijzelf ook een beetje boos want deze man kende ik goed. ik had al enkele projecten met hem gedaan. Ik wist dat hij niet van glas hield maar om zo met een nabestaande om te gaan vond ik triest.
Ondertussen waren mijn buren thuis gekomen en kon de man daar zijn werk doen. Hij vroeg of hij daarna nog weer langs mocht komen om verder te praten.
Later op de dag kwam meneer weer terug. hij was nu vastbesloten om iets met de steen van zijn vrouw te doen. Hij wilde met de lievelingszus van zijn vrouw terug komen. Zij kende haar het beste en hij wilde haar ideeën horen. Want zelf was hij totaal niet creatief.
Enkele weken later zaten meneer en de schoonzus dus samen aan de koffietafel. De schoonzus keek rond en stelde meneer gerust. Ja, dit had zijn vrouw heel mooi gevonden. We konden dus gaan puzzelen op welke wijze we de saaie urnsteen zouden kunnen verfraaien zonder de voorwaarden op de begraafplaats te schenden.
Meneer stond op en haalde een klein roze hartje van één van de planken. Dit is een voorbeeld wat ik wel vaker gebruik om mensen te laten zien dat mijn glas niet altijd kleurig en bont hoeft te zijn. Meneer had dit hartje al eerder in het atelier zien liggen en het was hem bijgebleven.
Hij vroeg of ik dit ook veel groter zou kunnen maken en of dit stevig genoeg was om de begraafplaats te kunnen overleven. Schoonzus was direct geïnteresseerd en vroeg in welke kleuren dit allemaal gemaakt kon worden.
Uiteindelijk is er een eenvoudig hart gemaakt in precies die kleur rood die de overledene altijd zo mooi heeft gevonden. Dezelfde kleur rood als in een glasobject dat zij had gekocht jaren voor ze ziek werd.
En omdat meneer niet wilde dat hun nu nog jonge kind ooit zou vergeten wie ze was kwam er de tekst “mijn mama” op het hart te staan.
Toen alles klaar was kon het hart bijgeplaatst worden. Meneer wilde dit zelf doen. De steenhouwer die hem zo slecht had geholpen wilde hij nooit meer zien. Ik heb bij een andere steenhouwer een sokkel van graniet laten maken en we hebben samen het hart op de sokkel verlijmd. En enkele dagen later heeft meneer samen met de broer van zijn vrouw het hart op de steen verlijmd.
Later mailde meneer mij een foto en hij vertelde dat de hele familie het er helemaal mee eens was. Ze vonden het eindelijk geen gewoon doorsnee plek meer. Het was echt de plek geworden van de overledene.
het verhaal dat meneer verteld wilde hebben is verteld.
Tot slot
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier….
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Zijn of haar verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust BEELDRECHT en AUTEURSRECHT. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier…
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.