Een steen uit de jeugd
Hun kindje was met 23 weken geboren en ondanks alle aandacht en zorg van de artsen en verpleegkundigen na een paar uur overleden. De jonge ouders hadden besloten hun kindje te laten cremeren omdat ze er niet aan toe waren hem los te laten.
Zoals moeder zei: “op de begraafplaats zou ik hem steeds alleen moeten laten en dat kan ik niet.”
Dus stond het kleine urntje nu in hun kamer en moeder had de urn met regelmaat op haar schoot. Maar zo’n typische crematorium urn. En veel te groot voor het kleine beetje as dat er maar was overgebleven.
Ze zouden hun kindje in de toekomst uit gaan strooien op de boerderij waar moeder was geboren en grootgebracht. De boerderij zou in de toekomst door haar broer worden overgenomen dus daar waar hun kindje zou komen zou voor altijd in de familie blijven. “in ieder geval zolang als ikzelf leef. En dat is het belangrijkste” vertelde moeder verdrietig.
En tot ze zover waren bleef hun zoontje in huis.
Ze wilden echter wel graag een klein beetje as in huis houden. En iemand op het forum waar moeder veel op zat “je weet wel Bren, het Lieve Engeltjes forum” had verteld over het object dat ik voor hen had gemaakt. En dus hadden ze mij opgezocht en een afspraak gemaakt.
Het zou dus een kleine vlinder op een steentje worden. Daar waren ze het over eens.
Ik liet de ouders rustig in het atelier rondkijken en pakte de kisten met kleine vlinders tevoorschijn. Samen keken ze door alle vlinders op zoek naar de juiste vlinder voor hun kind. En na het nodige overleg waren ze het over één vlinder eens. Deze klopte.
En toen kwam de steen aan de beurt. Wat voor steen zou het moeten worden. De jonge vader vertelde dat hij als kind met zijn vader altijd stenen zocht. En vader legde alle gevonden stenen in een eigen hoekje in de grote tuin. Beide ouders waren even in gedachten verzonken.
Moeder kende dit verhaal heel goed. Het was een verhaal dat vaak tevoorschijn kwam bij verjaardagen en feestdagen. Hoe smerig haar man vaak was geweest na zo’n zoektocht en hoe trots hij als kind was geweest als hij een mooie steen vond en vader hem prees.
Vader zei dat hij graag een dergelijke steen wilde hebben. Iets wat hem aan die tijd herinnerde. Hij keek mij verdwaasd aan toen ik hem vroeg of deze stenenheuvel nog steeds bestond. De mogelijkheid om een van zijn eigen stenen te gebruiken was nooit in hem opgekomen. Hij wist helemaal niet dat dit kon.
De ouders zijn die ochtend met hun vlindertje in de hand weggegaan. En ‘s middags zijn ze naar opa en oma gegaan en hebben met elkaar tussen de stenen gezocht. En beide opa’s en oma’s kregen ook een mooie steen.
Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl
Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Verzoek
In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.
Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:
- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.
Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.