Eenvoudig glas in een eenvoudig monument
Op een ochtend belde een steenhouwer of hij een familie naar mij door kon sturen. Ze zaten op dat moment bij hem en hij kwam er niet verder mee. De basis van het monument was al uitgezocht maar ze wilden een glasplaat. en daar hield het voor hem op want wat de familie wenste begreep hij niet. Dus had hij hen gezegd dat hij met de expert zou bellen.
Ik kreeg meneer aan de telefoon en heel direct vroeg hij of ze door mochten rijden naar mijn atelier. Het had al zo lang geduurd voordat ze tijd hadden kunnen maken om ermee bezig te gaan en ze hadden beide de ochtend vrij genomen om het te regelen.
Gelukkig had ik geen afspraken staan en nadat ik de weg had uitgelegd vertrokken ze naar Oldenzaal waar ze ruim een uur later aankwamen.
Een leuk echtpaar kwam binnen gelopen. Rustig rondkijkend en alles taxerend. De steenhouwer had hen al het nodige over mij verteld en ze hadden er een goed gevoel bij. Alleen was er iets dat hen opviel. Er was zoveel kleur in mijn atelier en dat was nu net wat ze niet wilden.
Ik moest echt grinniken om die woorden want ik hoor ze wel vaker. Ik heb wel eenvoudige glasplaten in mijn atelier staan maar die vallen niet op doordat er zoveel verschillende, en met name kleurige, voorbeelden staan.
We gingen zitten en toen vertelden ze voor wie ze bezig waren. De broer van meneer was ruim een jaar ervoor overleden en hij was alleenstaand geweest. Geen kinderen, geen verdere familie, alleen meneer. En hij moest dus alles regelen wat op zich geen probleem was geweest. Zijn vrouw grinnikte zachtjes “zijn secretaresse heeft het meeste geregeld hoor”. Haar man keek haar aan en moest ook lachen “en daar is ze veel beter in dan ik dat ooit wordt” was zijn antwoord.
Zijn secretaresse had echter de grens getrokken bij het grafmonument en haar baas vrij gepland om ermee bezig te gaan. Ze had ook geregeld dat zijn vrouw vrij was dus nu konden ze het samen doen. En ze hadden een goed beeld bij was ze wilden. De steen was bij de steenhouwer uitgezocht en ook al besteld. Maar nu het glas.
Meneer vertelde dat zijn broer een uniek mens was geweest “in vroeger tijden zouden ze hem een kamergeleerde hebben genoemd. Hij kwam zijn huis bijna niet uit. Alles bestelde hij via het internet, zelfs zijn boodschappen. Niet dat hij pleinvrees had of zo, hij had gewoon geen behoefte aan andere mensen. Zelfs ik kwam er niet zo vaak. We hadden wel contact maar dan via de telefoon of email. Aan meer hadden we geen behoefte. Alleen de werkster kwam er twee keer per week. Die zag hem nog het vaakst van iedereen. “
En het was ook de werkster die hem had gevonden. Hij was op een nacht gewoon weg geslapen. Hij lag heel rustig in zijn bed en de uitvaartondernemer had er weinig werk aan gehad om hem te verzorgen. Er was nog wel even sprake van een obductie maar de huisarts had zijn poot stijf gehouden dus was zijn broer dat bespaard gebleven. “gelukkig” verzuchtten beide mensen.
Hij was heel tevreden met de uitvaartondernemer die goed begreep dat hij zijn broer thuis wilde houden voor de uitvaart. De man was altijd in zijn eigen huis gebleven dus het klopte niet om hem naar de aula te brengen. Hij was dus vanuit huis naar de begraafplaats gegaan. Na het overlijden kwam meneer er achter dat zijn broer een zeer gerespecteerd en bekend filosoof was geweest en er waren veel belangstellenden tijdens de uitvaart.
“er was zoveel van hem dat ik niet wist” verzuchte meneer. “We waren tevreden met onze manier van contact houden maar nu twijfel ik of ik niet te gemakzuchtig ben geweest.”
Het enige dat meneer nu nog kon was een passend monument voor zijn broer creëren. En daar zijn we dus mee bezig gegaan.
We hebben alle glasmogelijkheden voor het monument doorgesproken en er is uiteindelijk voor een glasplaat in het belletjes glas gekozen. Een eenvoudige kleurloze wat troebele plaat die voor meneer symbool staat voor alles wat zijn broer was. Eenvoudig en toch met een zeer grote inhoud.
En mevrouw heeft ervoor gekozen een kleine regenboogvlinder bij de glasplaat te verlijmen. Voor haar de erkenning van haar zwager. Meneer en mevrouw zijn er na het overlijden pas achter gekomen dat hun zwager en broer een zeer bewust COC lid was geweest.
En zo is het verhaal van deze alleengaande man verteld.
Tot slot
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier….
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Zijn of haar verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust BEELDRECHT en AUTEURSRECHT. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier…
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.