Blauw abstract glas als staande plaat

Blauw abstract glas als staande plaat


De familie kwam naar mijn atelier omdat ze mijn werk al op de begraafplaats gezien hadden. Een mooie rode glasplaat stond in een andere rij en ze hadden die familie gewoon gebeld met de vraag of ze mijn adres mochten hebben. 
Dit vertelde meneer toen we aan de koffie zaten. Niet dat ze een rode glasplaat wilden maar de stijl sprak hen aan. Zijn zusje had het andere monument gevonden en hen er op een zondag toen ze allemaal bij vader op bezoek waren mee naar toe genomen. De volgende dag had meneer de beheerder gebeld voor het telefoonnummer van de andere familie en zo zaten ze hier nu dus met hun drieën voor een kennismaking.

Hun vader was namelijk 3 maanden ervoor overleden en ze wilden echt iets bijzonders voor hem maken. Moeder was overleden toen ze allemaal heel jong waren – ze was gecremeerd en indertijd uitgestrooid – en vader had er bewust voor gekozen om hen verder alleen op te voeden. “We vermoeden dat onze moeder zijn grote liefde is geweest en dat hij nooit over haar verlies heen is gekomen. Hierover praten kon hij echter niet. Als we hem vroegen waarom hij nooit is hertrouwt zei hij altijd dat hij de juiste nooit meer is tegengekomen” vertelde de oudste zus. 

“Toen we nog klein waren was hij er altijd als we uit school kwamen. Hij werkte natuurlijk vanuit huis want hij was boekhouder, maar hij maakte voor alles tijd. Hij wilde vader en moeder zijn en dat is hem heel goed gelukt. We missen hem nog steeds ook al is het voor hem goed dat hij nu de rust heeft die hij zo verdient”. “En hij is bij mama en dat gun ik hem ook zo zeer” zei de jongste zus. 

De drie volwassen kinderen hadden al veel voorwerk gedaan. Ze waren al bij de lokale steenhouwer geweest en hadden iets gezien wat hen wel aanstond. Een mooie klassieke onderbouw had de steenhouwer hen verteld en de jongste pakte haar telefoon om mij wat foto’s van hun voorkeur te laten zien. Ik kon het met de steenhouwer eens zijn want het was een klassieke liggende steen die uit zwarte plinten en een wit grijze dekplaat bestond. 

“En hierop zouden wij graag een grote staande glasplaat in blauwe kleuren willen hebben. Echt zo van die door elkaar zwemmende kleuren die we hier ook zien.” Zei de broer die duidelijk de middelste van het stel was. De oudste zus ging verder “ik zou er wel graag wat slierten paars of rood in willen hebben want saai was papa niet. wel trouw en kalm maar niet saai. En rood vond hij wel een hele mooie kleur ook al durfde hij het niet te dragen”. 

Ik heb dit middag met de kinderen afgesproken dat ik een aantal ontwerpen voor hen zou gaan maken en dat we daarna weer samen zouden komen om het vervolg door te spreken. 

In de dagen en weken na gesprek ben ik aan het ontwerpen en schilderen gegaan en uiteindelijk vond ik 4 ontwerpen goed genoeg om aan deze mooie familie te laten zien. 

Eerst heb ik de ontwerpen naar hen in de mail gezet zodat ze het een en ander voor zouden kunnen bespreken. En wat later kwamen ze opnieuw naar het atelier om het definitieve ontwerp vast te stellen en alle details door de nemen. 

Die middag hebben de drie kinderen eensgezind het ontwerp gekozen dat hen het meeste aansprak. En in overleg is het paars in mijn ontwerpjes veranderd in roodpaars want dit vonden ze toch wel beter passen. 

We hebben die middag ook over de tekst gepraat en de kinderen besloten weer eensgezind om ook hun moeder op dit monument te vermelden. Zoals de oudste zus zei “ook al ligt mama niet fysiek in de graf, ze hoort wel bij papa en daar gaat het ons om”. En ik kon mij hier alleen maar bij aansluiten. Dit was voor mijn gevoel immers hun vader eren op de mooiste manier die maar mogelijk was. 

Ik heb in de weken hierna de glasplaat uitgevoerd en de teksten op de afgesproken plaats gezandstraald. De overdracht naar de steenhouwer heb ik samen met de kinderen gedaan en ook dit was een goede en harmonieuze middag. 

De kinderen hebben het verhaal van hun ouders willen vertellen.
En ik heb hen in de uitvoering mogen bijstaan. 



Tot slot

In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.

Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.

Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl

Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.

Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.

Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.

Verzoek

In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.

Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:

 - Kopieer mijn ontwerpen niet.
 - Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
 - Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
 - Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.

Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.

Visie

Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.

Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.

Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.

De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.

Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.

Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.

De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.

Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.