Een grote vlinder voor vader

Een grote vlinder voor vader


Het grafmonument was een paar jaar geleden geplaatst. Hij en zijn broer en zussen  vonden het echter zo saai. Een zuil in een tuingraf waar steeds minder aandacht aan werd besteed. Hun moeder had zich het monument indertijd laten aanpraten door de steenhouwer ter plaatse en hij en de anderen hadden er geen inspraak ingehad. Moeder had het geregeld en dat kregen zij als mededeling op een verjaardag van een van de kleinkinderen. Op dat moment hadden ze er geen aandacht aan besteed, druk als ze waren met hun eigen leven en hun gezinnen. Maar zijn leven was anders gelopen dan hij gewenst had en de laatste tijd bracht hij veel tijd door met zijn moeder. 

Dit verhaal vertelde meneer mij toen hij het atelier bezocht. Hij was het jaar ervoor gescheiden en had uit noodzaak een tijdje bij zijn moeder gewoond. En alhoewel de aanleiding niet fijn was geweest was het voor zijn band met moeder heel goed geweest. Meneer kon er met een goed gevoel aan terug denken. 

Meneer had onder andere gemerkt dat zijn moeder steeds ouder werd en het niet meer kon  opbrengen om iedere week naar de begraafplaats te gaan met een mooi bloemetje en de schoffel om het tuintje bij te houden. Hij had het vanaf dat moment maar samen met zijn moeder gedaan. Zij, zittend op een klapstoeltje dat hij meenam, en hij schoffelend in het tuintje. En pas toen hij met regelmaat op de begraafplaats kwam begon hij echt te zien hoe saai alles was. En ergens vond hij dit niet bij zijn vader passen. En al helemaal niet bij zijn moeder, want ook die zou te zijner tijd bij het graf inkomen.

Tijdens een bijeenkomst met zijn broer en zussen had hij zijn gevoel bespreekbaar gemaakt (en lachend tijdens zijn verhaal zei hij “ja, ja waar therapie allemaal niet goed voor is) en met name zijn zussen en schoonzus waren het met hem eens. Ze wilden best vaker naar de begraafplaats gaan maar daar vonden ze hun vader niet echt. Ze deden het uit plicht maar meer ook niet. 
De grote vraag werd dus hoe ze het monument zouden kunnen gaan verfraaien. Die middag was afgesproken dat iedereen er over na zou denken en dat ze bij de volgende verjaardag er weer met elkaar op terug zouden komen. 

Meneer vertelde met humor dat hij een grote familie had en dat iedere verjaardag van volwassene en kleinkinderen uitgebreid gevierd werd. 3 weken later zat iedereen dus al weer bij elkaar. Zijn schoonzus was die middag met mijn website gekomen en met zijn allen, inclusief moeder dit keer, hadden ze alles bekeken. En ze waren het erover eens dat een mooie grote vlinder al een hele verbetering zou zijn. 

De anderen hadden de zoektocht naar de vlinder aan hem uitbesteed omdat hij nu eenmaal de meeste tijd had en dus zat hij nu bij mij aan de koffie. 

Meneer en ik hebben de praktische kant van een vlinder bijplaatsen doorgenomen en ook het kostenplaatje dat door de 4 kinderen gedragen zou gaan worden. En we hebben afgesproken dat hij een week later samen met zijn moeder zou komen om daadwerkelijk naar een vlinder te kijken. 

Een week later kwam meneer samen met zijn moeder en hebben we uitgebreid gekeken welke grote kleurige vlinder het beste paste. En beide kozen voor een regenboogvlinder.

Op een zaterdag middag heb ik de vlinder in aanwezigheid van de gehele familie op de steen verlijmd. Het was een hele gezellige middag. Moeder had koffie en koekjes voor de volwassen kinderen meegenomen en een lolly voor alle kleinkinderen. 
En de zoon had een klapstoeltje voor zijn moeder meegenomen. 







Tot slot

In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.

Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.

Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl

Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.

Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.

Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.

Verzoek

In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.

Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:

 - Kopieer mijn ontwerpen niet.
 - Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
 - Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
 - Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.

Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.

Visie

Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.

Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.

Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.

De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.

Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.

Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.

De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.

Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.